Ik weet met mezelf geen blijf. Mijn hoofd springt van potentieel to-do lijstje naar to do lijstje. Naar jengelende kinderen terug naar mijn schrijfschrift.
Een overvol hoofd is het gevolg van een stressvolle dag, gisteren.
Het kriebelt al lang om weer te schrijven, maar de woorden vloeien niet zo vlot meer uit mijn pen dan voorheen. Mijn hoofd gaat dus weer alle kanten op. Ik raak wat gefrustreerd, want woorden schrijven zijn mijn manier van rust zoeken en soms ook vinden in mijn chaotische hersenpan.
Vanmorgen perste ik er een tekst uit voor mijn blog. Eentje geïnspireerd door het laatste nummer van Flow. 1 woord zoeken die je, in mijn geval deze gehele vakantie, voorhoudt als inspiratie om op terug te vallen. Mijn gekozen woord is BALANS. Uiteindelijk voelde die tekst niet “Dorien waardig” genoeg, dus klasseerde ik de tekst ergens op mijn computer.
Maar, terug naar die balans…
De vakantie is nu 10 dagen ver en die verloopt fijn.
De kinderen zijn wel al een hele dag aan het “scherm-hoppen”, maar ze zijn rustig en kalm. Dus laat ik hen. (je-weet-wel, balans zoeken of “choose your battles 😉 )
Zelf verkies ik om van zodra het kan om buiten te zitten. In onze relax stoeltjes, buiten koken (de beste aankoop voor deze zomer is ongetwijfeld ons meeneembaar inductie vuur) of zoals tijdens het schrijven van deze tekst in mijn schrift; op de grond. Maar hoe dan ook buiten! We kozen ervoor om onze tuin om te toveren tot “wildtuin” en sindsdien is onze tuin dé place to be van menig hommeltje, bijtje, vlinders en andere insecten. Net zoals zij word ook ik ontzettend blij van alle kleurrijke bloemen in en rond ons gras, onze kruiden en mijn poging tot het kweken van tomaten!
Af en toe passeert er hier eens een huisdier, vragend naar wat aandacht en het liefst van al een snoepje 😉 of een zoon of dochters die plotseling uitgehongerd of aan het uitdrogen zijn!
Deze zomer probeer ik actief te werken aan de balans met mezelf en ons gezin.
Balans tussen ontspanning, rust en de dagdagelijkse taken van ons gezin. Ik probeer nu dus “in naam van de balans” de strijk en rommel professioneel te negeren :-D.
Om heel het zootje en externe prikkels wat beter te doseren zwierde ik weer even alle sociale van mijn gsm. Uit ervaring weet ik dat dit (tijdelijk) elimineren een eerste stap naar meer rust en balans is. Het “afkicken” gaat meestal verrassend vlot. Uiteindelijk is die digitale wereld helemaal geen weerspiegeling van wat belangrijk is. Dus hop, weg ermee ;-).
Het hier en nu is niet altijd gemakkelijk te bekomen voor zo’n warhoofd als ik. Maar, het is wel nodig én de uitkomst is hoe dan ook rust en balans. ;).
Liefs vanuit mijn tuin,
Dorien
Ook al heb je een warhoofd, de woorden die je schrijft stralen rust en een zalig gevoel uit. Groetjes vanuit mijn tuin. M’n beste therapie.
Knap dat je zegt: ik laat dekids en ga dan zelf buiten… idem, maar kweet dat het een grote stap is want je wll zeolk buiten en niet voor het scherm, maar niet alles wat wij willen is het beste voor hen!
KNAP hoor Dorien