Niks moet, niksen mag! Een andere kijk op HSP binnen onze maatschappij.

Sneller leven.

Vandaag de dag leven wij als mens veel sneller. We hebben een job te doen, een huishouden, een gezin te runnen, hobby’s, een sociaal leven, … En het liefst van al willen we alles perfect doen. Wat trouwens niet meer dan normaal is.

Ook onze kinderen hun dagen zitten vandaag de dag vaak helemaal gevuld. Na school hebben ze een hobby, soms zelfs meerdere en gaan ze naar de jeugdbeweging. Ook zij zitten al van jongs af aan in een rijkelijk gevuld (sociaal)leven.

Maar, wat als we misschien toch teveel hooi op onze vork nemen? Wat als we ons eigen zodanig ver voorbijlopen omdat we graag aan het de “norm” van vandaag de dag willen voldoen dat we onszelf compleet vergeten?

Zeker als hoogsensitief persoon kan dit wel een valkuil zijn. Want, wat wij vaak aanzien als prioriteiten, nl willen voldoen aan een bepaalde norm van deze maatschappij, zodat we niet “anders” zijn, is in feite helemaal geen prioriteit. Want wij zijn namelijk heel normaal 😉

Burn-out en dergelijke liggen daarom heel gemakkelijk op de loer.

Maar wat zijn dan wel de juiste prioriteiten?

Wat zijn dan wel de juiste prioriteiten om er voor te zorgen dat we onszelf niet voorbij lopen? Wel, dat is vrij simpel. Je eigen noden! Net zoals je eigen persoonlijke levensdoelen.

Onder je eigen noden verstaan we eigenlijk onze gewone behoeften. Onze relatie, onze gezondheid, gezond eten, …

Je persoonlijke levensdoelen/ “zijnsdoelen” zijn eigenlijk doelen die je stelt in je leven waarvan jij gelukkig wordt. En dat is per persoon, hoogsensitief of niet, heel verschillend.

Levensdoelen/ zijnsdoelen.

Tot voor kort, in feite tot gisteren 😉 , ben ik nooit bewust bezig geweest met wat mijn zijnsdoelen waren. Mijn prioriteiten bestonden alleen maar uit mijn gezin verzorgen en zien dat ons huishouden soepel loopt. Ik stond niet stil bij wat ik echt wou in het leven. Wat mij gelukkig maakte én maakt. Nu, het verzorgen van mijn gezin is natuurlijk wel een doel, maar het dekt de lading niet. Ik ben nu gelukkig als thuisblijfmama, maar dit is zeker niet mijn einddoel!

Wat er voor mij als hoogsensitief persoon voor zorgde dat ik eigenlijk ook totaal niet aan mezelf dacht. Aangezien ik nooit had nagedacht over het doel dat ik wil bereiken. Ik loop mezelf gemakkelijk, in feite continu voorbij. Ik zal alles in het werk stellen voor een ander en mezelf op de laatste plaats zetten.

Welk doel wil ik dan bereiken?

Aan de hand van mijn zijnsdoelen ben ik gaan nadenken over wat ik wil. En dat is in feite heel simpel: er voor zorgen dat mijn gezin gelukkig is, er rust en harmonie heerst en mensen helpen met mijn kennis/ervaringen.

Dat laatste klinkt wellicht misschien een beetje zelfvoldaan. Maar, sinds ik/ wij ons bewust zijn van onze hoogsensitiviteit en alles eromheen, ben ik mij hier enorm in gaan verdiepen.

Ik heb tientallen boeken gelezen, volg een (thuis)cursus tot coach en ik heb de enorme goesting om mensen hoogsensitiviteit te leren kennen als iets wat normaal is. Iets wat niet “anders” is. Er is namelijk geen norm waaraan we moeten voldoen om “normaal te zijn”. We leven gewoon in een maatschappij waar er normen en gemiddelden ontstaan zijn. Wijk je daar vanaf, dan word je dus vaak bekeken als “anders” of “raar”.

Ondertussen is het -gelukkig maar- niet zo’n onbekend iets meer. Al merk ik bijvoorbeeld dat vooral scholen toch nog niet helemaal mee zijn met wat het juist is. En net dat motiveert mij om te gaan doen wat ik wil doen. 😉

Je wordt niet zo, je bent het.

Nog even snel: hoogsensitief is een karaktereigenschap. Je bent zo, je wordt zo geboren. Het is ook erfelijk. Geen wonder dus dat wij hier allemaal hoogsensitief zijn. 😉 Maar, iedereen gaat er op een andere manier mee om. Want, iedereen is uniek!

Zo kan je als volwassen persoon, door je (zijns)doelen op te stellen bewuster omgaan met wat voor jou belangrijk is. Om jouw eigen grenzen aan te geven en te bewaken. Lukt dat meteen? Nee, natuurlijk niet. Het is iets waarin je groeit. Ook ik en ook mijn man zijn ons heel bewust van onze hoogsensitiviteit. Maar, ook wij hebben het nog heel moeilijk met onze eigen grenzen bewaken en aangeven. (Iets met mensen niet willen teleurstellen enzo 😉 ) Overprikkeling ligt hier dus constant op de loer.

Onze drie kinderen zijn ook heel verschillend. Zo is Warre hoogsensitief en strong willed (vurig sensitief)- of zoals het ook mooi verwoord wordt een sensatiezoeker. Maar, hier ga ik nu niet op ingaan ;-).

Wij als ouders proberen hen hier zo goed mogelijk in te begeleiden. Om deze karaktereigenschap tot hun (mooi) recht te laten komen. En hun eigen(wijze 😉 ) karakter en eigenschappen te laten uitkomen. Hen te leren dat je mag zijn wie je bent. Dat men zich nooit anders moet gaan gedragen of voorstellen, omdat je toevallig niet op die gemiddelde lijn wandelt van onze maatschappij!

En, wat heel belangrijk is… Fouten maken mag. Want, daar leer je nog het meeste van! 😉

Liefs,

Dorien xxx