Vakantie…
… Spontaan denk je dan aan uitslapen, rustig opstaan, een heerlijk geurende kop koffie drinken en ontbijten. Kortom, de dag rustig starten en misschien wel een fijne activiteit doen of gewoon, zalig in je eigen huis/ tuin vertoeven.
Met deze tropische temperaturen kunnen we gewoon vakantie vieren in onze eigen tuin.
Nu ja, er is al één maand vakantie om en bovenstaande blijft voor ons enkel bij dromen. Warre staat dagelijks op om 6uur, komt ons heel vrolijk melden dat het tijd is om op te staan, want ‘hij’ heeft honger. Je nog eens zalig omdraaien is dan ook echt hélemaal uitgesloten. Want, wanneer we hem nog even terugsturen naar zijn bed met de woorden “rust nog een beetje”, kan je er van op aangaan dat je zijn kamer half afgebroken terug vindt. En dat hij er tien minuten later alweer staat.
Ondanks dat de meisjes vaak slapen tot 8/ 9 uur, moeten wij meestal iedere nacht nog minstens 1 keer opstaan voor hen. Vaak met de bijhorende schreeuw: “ik wil meeeeeeeeelk”. Nu zal je denken, ze worden in oktober toch 3? Ja hoor! klopt. Maar, wij hebben al begrepen dat onze kinderen geen kinderen uit de boekjes zijn en dus ook geen standaard handleiding hebben.
Bijgevolg zijn wij dus dagelijks opzoek naar de juiste handleiding voor die dag. Want, ja hoor! Elke dag is anders. Elke dag heeft dus ook een andere handleiding.
Dat met een gemiddelde slaap van amper 6uur, kan je wel al bedenken hoe vermoeiend een dag hier kan zijn. Vaak staan wij al op met een humeur.
Eens de meiden ook wakker zijn, begint de echte klus van de dag. Want, je kan er van op aangaan dat er binnen het uur nadat ook zij wakker zijn, de eerste ruzie een feit is. En dan zijn we vaak vertrokken tot de avond.
Het is altijd zo fijn om al die leuke vakantie en vrolijke foto’s via instagram of Facebook te zien verschijnen. En, voor dat je denkt dat het hier één en al kommer en kwel is, af en toe zijn er hier ook wél leuke momenten. Maar, de realiteit is nou echt wel dat deze uiterst zeldzaam zijn. Maar, mocht ik alleen maar de realiteit delen op de social media, dan houd ik geen enkele volger meer over denk ik. 😉
Op hier en daar wat dagen na, werkt mijn man deze vakantie door. Dus, voor hem zijn de dagen van weinige slaap eens zo vermoeiend. De combinatie van deze hitte, vroeg opstaan, telkens een lange rit van 125km enkel naar zijn werk, daar een hele dag presteren, zijn echt niet te onderschatten.
Om na een drukke werkdag of stand-by shift (de volgende dag) thuis te komen bij ruziënde kinderen, fijn is het niet.
Maar, omdat wij toch proberen om positief te zijn, plannen wij soms wel eens een dagje weg. Vol goede moed!
Vorige week nog planden we een dagje strand, in Nederland. De kust is daar veel rustiger dan bij ons én er is geen onnodige afleiding van winkeltjes met “brollekes” of go-carts toestanden. Wat ons het leven dus al een pak gemakkelijker ging maken. We kochten wat schepjes, zandspeeltjes en emmertjes, als verrassing.
De dag startte uiterst positief en beloftevol. Totdat we besloten even in het strandhuis een klein hapje te gaan eten. Sindsdien was het drama, drama en nog eens drama. 20 keer per kind naar de wc, niet willen eten (tot dat ze het kwamen afruimen natuurlijk, wat had je gedacht) om nadien brullende kinderen te hebben die schrik hadden van het water. Om dan, ja je raadt het al, terug naar het water te willen. Maar, aangezien het zand kei heet was, was er maar één optie, ze dragen. Mijn man dus met twee dochters op zich en een zoon weer richting water.
Met verbrande voetzolen, moe, teleurgesteld door het gedrag van de kinderen en helemaal bezweet keerden we uiteindelijk met drie jengelende kinderen terug naar huis. Gelukkig bestaat er zoiets als airco en draagbare tv’s voor in de auto. Lang leve K3, Samson & Gert en de minions! En ja, vergeet het maar om zelf wat radio te luisteren want dat appreciëren ze niet, het moeten dan kinderliedjes zijn of wat had je gedacht, miserie indien niet.
Vandaag is het 1/08. Nog 32 dagen en het is 03/09! De dag waar onze kinderen al naar uitkijken sinds 29/06, de laatste dag van het schooljaar. Misschien toch maar eens een aftelkalender maken! 😀
Ja hoor, je leest het goed. Onze kinderen vragen al sinds de avond van de laatste schooldag wanneer ze terug naar school mogen.
Ik hoop dan ook dat het gedrag weer positief gaat veranderen. Want, ja. Wij hebben echt heel lieve kinderen, die enorm zorgzaam kunnen zijn én zeer opmerkzaam zijn qua gevoelens. Het is niet allemaal kommer en kwel. Nee, maar de realiteit rozer voorstellen dan ze is, voelt momenteel niet goed aan. Ik merk, omdat ik/ wij weinig sociale contacten rondom ons hebben, dat ik er wel nood aan heb om dit te ventileren.
Ik vermoed dat bij de meeste mensen het niet alleen maar rozengeur en maneschijn is. Maar, dit gewoon niet tonen op sociale media. Want, dit toont toch niet goed. Maar, wat is er mis met de realiteit? Een portie realiteit zou net goed zijn. Want, vele mensen (ook ik pleit schuldig) gaan zich dan slecht voelen, door alle mooie, perfecte plaatjes. En zich in vraag gaan stellen?
Etiketjes geven is misschien niet leuk, (leestip; Etiketjes van Ann Ceurvels), maar vaak wel nodig wil je enig begrip krijgen. Wij hebben drie kinderen die hoogsensitief zijn. Elke overprikkeling heeft gevolgen voor hun gedrag. Of ze worden enorm huilerig of net heel opstandig.
Dagelijks zijn wij opzoek naar hoe we hen het beste aanpakken. De ene dag lukt dit goed. Kunnen wij ons geduldig opstellen. Andere dagen merken wij ook dat ons lontje heel kort is. Vermoeidheid en machteloosheid maken het ons heel moeilijk.
Wij hebben een bepaalde opvoeding voor ogen. Opvoeden is moeilijk. De moeilijkste job die ik tot nu toe al gehad heb.
Ik ben, zoals de meesten wel weten, een (tijdelijke) thuisblijfmama.
Ik ben dus, nu met de vakantie, 24/24 bij de kinderen. Dag en nacht. Op 3 dagen na, dat we even een paar uurtjes namen voor ons, als koppel. Wat dus écht niet te onderschatten valt. Want nee, ik zit niet continu neer. Ik kan niet uitslapen. Ik ben dan ook van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat bezig.
Ervaren jullie nu moeilijkheden met de vakantie? Of is het net lekker relaxed nu de normale routines even weggevallen zijn?
Hebben jullie struggles met het opvoeden? Of loopt alles lekker?
Laat zeker weten hoe het jullie vergaat. Of als jullie tips hebben, laat ze zeker achter!
Liefs,
Dorien.
xxx
Oef, ik ben niet de enige die geen perfecte kinderen heeft. Ik zie mijn zoon doodgraag maar soms is zijn hoeveelheid energie en zijn ongelooflijk doorzettingsvermogen zo vermoeiend.
Sommige mensen kijken me boos aan als ik een dagje verlof neem en m’n kind toch naar de crèche breng. Alsof ik de slechtste moeder ter wereld ben. Ik heb echter af en toe ademruimte nodig. Even op de rem staan en wat rust voor mezelf inlassen. En zoonlief vindt het superleuk om met zijn vriendjes te spelen en weet ook dat mama zo goed als ze kan tijd voor hem maakt.
Dankjewel om mij normaal te laten voelen.
Ventileer maar lekker door! Wij, onder mama’s, begrijpen jou wel!
Ik heb hier ook een hele bende rondlopen… Ik denk dat het vooral een kwestie wordt van de vakantie ‘overleven’… Ook ik ben al aan het afroepen, sorry aftellen dus… 😉
Oef, ik dacht dat ik alleen was! Wij gaan bewust nog niet met vakantie met onze kinderen, pfff ik denk dat wij vermoeider terugkomen dan we vertrekken, hele dag ruzie tussen broer en zus.
Gelukkig hebben we wel een zoon die in zijn kamer blijft tot 8 u , hij mag spelen vanaf 7 u ben zo blij dat hij dat als 5 jarige doet, de dochter slaapt ook gemakkelijk tot 9 u maar is drama om s avonds in bed te krijgen